Skopje

Nou hier komt dan een verslag van Skopje.
Vanochtend en vanmiddag met alle mogelijke capriolen geen internet te krijgen op mijn i pad. En wel via de telefoon maar dat vind ik te veel gepriegel.
Inmiddels ook het boek van 600 bladzijden uit van George ' een duister vermoeden' was eerst niet door te komen , maar na 45 pagina's las het lekker weg. Ik laat het mooi hier scheelt zeker een kilo bagage in de koffer.

Om kwart over 7 vertrokken we vanuit het hotel, met zo'n 11 personen toch wel vervolgens eerst de andere reizigers ophalen, in Ohrid en op een parkeerplaats in de buurt van Struga.
Daar je gelooft het bijna niet komt Jos een collega van de Efteling tegen Amanda, met haar ouders op vakantie.
De wereld is klein zo blijkt maar weer eens. Wel gezellig, want in Skopje gaat het al snel over ons Bruisende Dorpshart.
Om goed 11 uur komen we aan bij de Canyon Matka. Prachtig er is ook een kerkje, waar de hand van ene heilige Marcus op is verschenen. Enkel een nog grotere hand is in staat dit kerkje omver te duwen.
In het kerkje ben ik niet gaan kijken ( overigens niemand volgens mij) je moest er entree geld betalen. Al was het een dubbeltje dan nog vertik ik dat, uit principe, Gods huis is voor een ieder ook zonder te betalen. Er zijn hier over de 350 kerken waar je gewoon naar binnen kunt lopen groot klein zonder een cent te hoeven te betalen. Een kaarsje branden is dan wat ik er wel doe.
Goed toen op naar Skopje, er rijden dubbeldeks bussen, er staat een heel groot kruis op een berg, wat tijdens het millennium is neergezet, zoiets als de Corcovado in Rio kijkt het over de stad uit.
Er is veel laagbouw en in het centrum enige hoogbouw. De stad is na de aardbeving in 1963 weer opgebouwd. De klok van het oude station staat nog op de tijd dat de aardbeving begon 17 minuten over 5 in de ochtend toen iedereen sliep. Brr
We zijn toen naar het memorial huis van , moeder Theresa gewandeld. Het woonhuis waar zij heeft gewoond is verwoest tijdens de aardbeving. In het memorial huis staan dus wel meubels maar deze zijn niet origineel van moeder Theresa. Vervolgens zijn we gaan lunchen en na de lunch zijn we naar het grote plein gewandeld met de prachtige overweldigende beelden met bruisende fonteinen waar de Efteling en Kaatsheuvel en menig ander dorp of stad nog jaloers op kunnen zijn .
Overweldigend wat een show met water rondom alle bronzen beelden.
daarna zijn we naar het museum van de Macedonische strijd gewandeld , en kregen daar heel de geschiedenis te horen, over alle balkanlanden oorlogen en verzoeningen, in 2011 is het museum geopend gelijk met de ondertekening van de akte dat de republiek Macedonië zelfstandig werd. de originele akte is te zien in het museum.
In het museum mag je geen foto's maken. Wat we erover kunnen vertellen is dat de geschiedenis op enorme schilderijen is uitgebeeld verlevendigd met wassen beelden in natuurgetrouwe scènes. Echt heel bijzonder dit museum.
Daarna zijn we nog naar de bazaar gewandeld met de kleine winkeltjes in schattige straatjes en hebben daarna lekker in lounge banken nog een drankje gedronken. Om kwart voor 9 waren we weer terug in het hotel. En zijn we bij 'Lipa 'nog een klein hapje gaan eten. Daar dachten ze dat we al naar huis waren, gelukkig niet want we moeten nog ff wat bruiner kleuren.

Al met al veel Kms gereden en uren onderweg geweest naar Skopje maar het was alles de moeite waard het is een prachtige 'nieuwe 'stad waar we achteraf wel hadden willen blijven met een overnachting om de prachtige fonteinen ook in het nacht licht te kunnen zien.